گاردین چاپ لندن: "آمریکا تنها کشوری نیست که کاربرد خشونت در آن در مقیاسی وسیع به نابودی زندگی‌ها و خانواده ها منجر شده است. اما به نظر می رسد که آمریکا تنها کشوری باشد که قادر نیست علیه این خشونت ها اقدامی جدی به عمل آورد. در هر کشوری اگر چنین ماجرای خونینی روی دهد اولین اقدام دولت کنترل شدیدتر دسترسی مردم به اسلحه است، اما ایالات متحده در این عرصه هیچ گامی بر نداشته است."
لیبراسیون روزنامه چپ لیبرال چاپ پاریس: "در آمریکا هم اعضای انجمن ملی طرفداران سلاح به آزادی حمل اسلحه باور دارند و هم بیشتر نمایندگان کنگره آمریکا. گفته اند که در فرانسه همه چیز به ساز و آواز ختم می‌شود. باید گفت که در سرزمین جان وین و چارلتون هستون و جورج بوش هر خشم و عصبانیت، هر دعوای خانوادگی و هر اختلافی به تیراندازی ختم می‌شود. نتیجه آنکه بیش از ۳۰ دانشجوی بیگناه کشته می‌شوند اما حتی خانم هیلاری کلینتون به فکر نمی‌‌‌افتد کاری بکند."
لوموند چاپ پاریس: "در جهان‌بینی آمریکایی اسلحه چنان اهمیتی دارد که حتی اعضای حزب دموکرات که مایل هستند آزادی‌های فردی را در برابر منافع جمعی محدود کنند، در برابر این موضوع بسیار محتاط می شوند. واقعیت این است که انجمن طرفداران حمل اسلحه در آمریکا قدرت فراوانی دارد و می‌تواند علیه شهروندان و سیاستمداران مخالف آزادی حمل اسلحه کارزاری بیرحمانه راه بیندازد. اما از طرف دیگر در کشوری که در قانون اساسی آن داشتن و حمل اسلحه گرم، حق همه شهروندان شناخته شده و حدود ۱۹۲ میلیون قبضه اسلحه در دست پراکنده مردم است، باید به دنبال دلایل عمیق تری بود. پس از ماجرای فاجعه بار دانشگاه ویرجینیا عده ای شکوه کردند که اگر استادان و دانشجویان دانشگاه اسلحه به همراه داشتند می توانستند با ضارب مقابله کنند. با چنین استدلالی نمی توان انتظار داشت که قهر و خشونت به این زودی ها از جامعه آمریکا رخت بربندد."
